Porady dla nauczycieli w związku z powrotem uczniów do szkół

1.  Powinniśmy się skupić na wsparciu ponownego odnalezienia się w grupie społecznej dzieci, kłaść nacisk na wspólne działania zmierzające do jednego celu, minimalizowanie rywalizacji (wiele dzieci zgłasza, że sytuacja nauki zdalnej spowodowała u nich narastanie presji, w szczególności dzieci które mają wolniejsze tempo pracy bardzo zniechęcają się, gdy ktoś wyprzedzi ich w odpowiedzi na pytanie, na które znały odpowiedź). Dla młodszych dzieci ponowne wejście w grupę klasową po tak długim czasie może wywoływać podobne przeżycia, co pierwszy dzień w szkole. Poza tym zwróciłabym uwagę na potrzebę aktywizacji dzieci, zajęcia wychowania fizycznego w trakcie pandemii przyjmowały różne formy (także pisania krzyżówek o tematyce sportowej), dzieci są odzwyczajone od ruchu (chociażby brak potrzeby codziennego chodzenia do szkoły i wspólnej zabawy na przerwach robi już dużą różnicę). Ruch może też być sposobem na rozładowanie napięć, których z pewnością nagromadziło się wiele przez czas nauki zdalnej, a przybywa w pierwszych chwilach powrotu do szkoły. Podkreśliłabym też potrzebę pomocy dzieciom w ustaleniu planu pracy nad obowiązkami szkolnymi, pokazania im metod radzenia sobie z nimi, planowania dnia, unikania przeciążeń przez regularność i planowość pracy (z tego niektóre co dzieci i rodzice opowiadają, praca zdalna polegała na nie robieniu praktycznie niczego, a potem nadrabianiu wielu prac na ostatnia chwile, ponieważ zbliżył się termin oddania). 
2. Unikanie presji i tworzenia sytuacji rywalizacji. Zapewne też złagodzenie wymagań i warunków oceniania, ze względu na z pewnością mniej utrwalona wiedzę z czasu nauki stacjonarnej. Także minimalizowanie korzystania z mediów i urządzeń w przypadku wyznaczania zadań (np. Domowych), po pierwsze, aby nie przeciążać i tak już zmęczonych układów nerwowych i wzroku dzieci, ale po to też, by bardziej stymulować grafomotorykę w szczególności w przypadku młodszych dzieci.  

Marta Jabłońska, pedagog 

1. Proponujemy wszystkim wspieranie rozwoju emocjonalno-społecznego, ponowna integracja zespołu klasowego, odbudowywanie relacji i więzi rówieśniczych (zwrócenie szczególnej uwagi na pracę w parach, zespołach mniejszych, większych opartych na współpracy i współdziałaniu). Nie koncentrować się na aspektach edukacyjnych i nadrabianiu zaległości!
2. Eliminowanie stresu szkolnego, odpowiedzi przy tablicy, niezapowiedzianych kartkówek i odpytywań dzieci na forum grupy. 
3. Aktywizowanie uczniów nie tylko ruchowe (jak pisała Marta), ale również poznawcze poprzez organizowanie lekcji i zadań edukacyjnych w taki sposób, aby zachęcać dzieci do kreatywności, twórczego myślenia, burzy mózgów, wyrażanie siebie i realizacji własnych pomysłów itp.  
4. Na zajęciach z wychowawcą odbudowywanie u dzieci poczucia bezpieczeństwa, przynależności do grupy, dużo rozmów, ale przede wszystkich SŁUCHANIE, tego co mają do powiedzenia („wychwytywanie” dzieci, które wymagają natychmiastowego wsparcia psychologicznego i psychiatrycznego). Nieunikanie mówienia o pandemii.  
5. Odbudowywanie relacji dziecko-dziecko, nauczyciel- dziecko, nauczyciel-rodzic. 
6. Stworzenie atmosfery serdeczności, życzliwości, empatii i PODMIOTOWOŚCI UCZNIÓW. 

Magda Pabijanek, pedagog